Bruno Deneckere & Kathleen Vandenhoudt (B) CD Release Party Missy Sippy Gent (27-04-2023) reporter: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: Missy Sippy info band: Bruno Deneckere - Kathleen Vandenhoudt © Rootsville 2023

Na een paar dagen er tussenuit te zijn geweest was ik volledig klaar om de komende festivals tegemoet te gaan. Maar alvorens daar te belanden, toch eerst een aantal interessante concerten mee te pikken, zoals vanavond dus.

Het bekende duo Bruno Deneckere en Kathleen Vandenhoudt, kwamen in de Missy Sippy hun eerste duoplaat “Sharing The Blues” voorstellen en daar moest ik natuurlijk bij zijn. By the way dit was al de derde voorstelling deze week en altijd was de joint uitverkocht.

Wie deze singer-songwriters pur sang de voorbije jaren live aan het werk zag, had wel een donkerbruin vermoeden, dat er uit die samenwerking ooit eens een plaat zou komen. Op “Sharing The Blues” wordt eens te meer duidelijk dat deze twee bluesbirds gemaakt zijn om te blenden. Meerstemmig, afwisselend of unisono, Kathleen en Bruno halen het beste in mekaar naar boven. Eén plus één is zo veel meer dan twee.

Deze eerste schijf drijft in een heerlijke roadtrip sfeer en is een straffe verzameling van eigen blues, soul en country songs. Eerlijk, soms met een knipoog, dan weer pakkend. Marcus Weymaere op drums en Carlo Van Belleghem aan de bas werkten mee aan dit album en vergezellen ons duo dan ook tijdens deze release tour.

Ik had dan ook geen enkele probleem om mij te laten onderdompelen in deze schitterende mix van goesting, gevoeligheid en humor. Wij hadden geluk want bleek dat Marcus in het begin van de week ziek was geweest en ze de gigs in trio hadden afgewerkt. Gelukkig voor ons was de drummerboy terug gezond en dat gaf toch een andere dimensie aan dit geweldig optreden.

Naar goede gewoonte zou de avond in twee sets verlopen, waarbij in het eerste deel het gros van de nieuwe plaat aan de man werkt gebracht. Zowaar negen van de 11 songs passeerden de revue startend met het schitterende ‘So In Love With You’ en het al even knappe ‘Reach For My Arms’. Dit waren er al twee die serieus binnenkwamen.

Het niveau was al heel hoog van in het begin en het zou tijdens de rest van de avond niet verzwakken wel integendeel. Het viertal vervolgde met ‘Now My Lighthouse Is Gone’, het heel mooie ‘You Bluebird’ , ‘Sunday Tears’ en het rimische ‘Driftin’dat een serieuze indruk achterliet. Kathleen en Bruno weten elkaar blindelings te vinden  en weten zich geruggensteund door een fantastische ritmesectie met een Carlo die tijdens de songs zich volledig in zijn eigen muzikale wereld bevindt en Marcus die zo simpel maar o zo goed zijn drumvellen weet te beroeren.

De meerstemmigheid van dit duo af en toe doorspekt met de droge humor van Bruno vervolmaken te geheel. ‘Somewhere Down the Line’ swingt en deel één wordt na ‘Moonlight’ afgesloten met ‘The Blues’. Voorwaar, dit was outstanding !

Na de korte pauze werd hervat met ‘How Broken Can A Heart Be’, song dat alweer afkomstig is uit het nieuwe album en waar Kathleen op haar best is. ‘Crescent Moon’ daarentegen is er eentje uit 2004 en klonk als een klok en met ‘It’s Not Black’, waar Kathleen alweer de zang verzorgde , kregen we er eentje dat duidelijk onder je vel kroop. Wat een knappe song is me dat.

‘Diamond’ swingde als de beesten en werd gespekt met een knappe en uitgemeten drumsolo en mocht Carlo zich op de bas laten gaan. ‘ I Count Them All’ liet ons even op adem komen maar met ‘Rockabilly’ ging het tempo alweer de hoogte in en liet  Bruno de joint meezingen, wat iedereen zich met veel plezier liet welgevallen. Met de titeltrack van de plaat ‘Sharing The Blues’werd de avond afgesloten en barstte er een geweldig en meer dan verdiend applaus los.

De aanwezigen dachten er duidelijk anders over en er werd duidelijk om meer gevraagd en dat kregen wij ook met het schitterende ‘Out Of The Rain’ zo’n song waar je duidelijk stil van wordt om daarna op de ‘New Peace Train’ te mogen stappen om ons naar het eindstation van deze fantastische avond te laten leiden. Ik weet dat ik veel in herhaling val maar superlatieven komen hier duidelijk te kort.

Dit was er alweer eentje met een gouden rand. Nu heb ik dit jaar al heel wat goede dingen gezien meer deze gig hoort voorlopig wel thuis in mijn top 5. Bedankt Kathleen, Bruno, Carlo en Marcus voor een fijne avond met liefde voor muziek. Bedankt Missy Sippy om deze toppers in huis te halen. En don’t forget: dit is Belgisch !!!!

Marcel